به گزارش مجله خبری نگار، تا به حال، ایدهای که به طور گسترده پذیرفته شده بود این بود که ماه پس از برخورد یک جرم آسمانی غول پیکر به نام Thea با زمین در مراحل اولیه تاریخ منظومه شمسی شکل گرفته است. این نظریه بر اساس نتایج مطالعات مربوط به مواد قمری که توسط ماموریتهای آپولو آورده شده بود، بود که شباهتهای شیمیایی بین زمین و ماه را نشان میداد و این فرضیه را تأیید میکند که ماه پس از برخورد از بقایای زمین تشکیل شده است.
با این حال، محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا اخیرا فرضیه جدیدی را ارائه کرده اند که با این نظریه در تضاد است.
تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور دارن ویلیامز میگوید که زمین ممکن است ماه را از طریق پدیدهای به نام "ضبط تبادل باینری" "تسخیر" کرده باشد. بر اساس این فرضیه، ماه در ابتدا بخشی از یک "جفت دودویی" از اجرام آسمانی بود که به دور یکدیگر میچرخند. هنگامی که این جفت از نزدیکی زمین عبور کردند، سیاره ما یک جسم را به مدار جذب کرد، در حالی که جسم دیگر به فضا رانده شد.
این نظریه با شباهتهایی با سایر حالتهای منظومه شمسی مانند قمر تریتون که به دور نپتون میچرخد پشتیبانی میشود. محققان پیشنهاد میکنند که تریتون، مانند ماه زمین، به طور غیرطبیعی در زاویه ۶۷ درجه کج شده است و این ایده را تقویت میکند که اجرام آسمانی میتوانند توسط سیارات آنها در شرایط مشابه جمع شوند.
بر اساس این مطالعه، این امکان وجود دارد که زمین یک جرم آسمانی به وزن بین ۱ تا ۱۰ درصد جرم زمین را تسخیر کرده باشد که متناسب با جرم ماه ۱.۲ درصد جرم زمین است.
تصور میشود که ماه با نزدیک شدن به زمین در یک مدار بیضوی شروع به کار کرده است، اما اثرات جزر و مد بر مدار ماه در طول هزاران سال "به تثبیت مدار آن و دایرهای شدن آن به تدریج کمک کرد. "
این مطالعه همچنین نشان میدهد که چگونه اثرات جزر و مد باعث شده است که ماه هر سال ۳ سانتی متر از زمین دور شود و توضیح میدهد که چرا دائما از سیاره ما دور است.
با انجام این کار، این مدل توضیحی برای بسیاری از پدیدههایی ارائه میدهد که توسط تئوری برخورد سنتی به خوبی توضیح داده نشده اند، مانند کج شدن مدار ماه و برخی تفاوتهای شیمیایی بین زمین و ماه.
اگرچه محققان اذعان میکنند که اثبات این فرضیه به دلیل نیاز به وقوع همزمان "رویدادهای غیرمنطقی" دشوار است، اما معتقدند که "تسخیر مبادله دودویی" جایگزین مناسبی برای تئوری برخورد استاندارد است و شایسته تحقیقات بیشتر است.
ویلیامز گفت: "این کشف سوالات جدید زیادی را باز میکند که میتواند درک ما از تاریخ ماه را افزایش دهد و فرصتهایی را برای تحقیقات بیشتر در این زمینه فراهم کند. "
منبع: دیلی میل